Nawoord

Beste volgers,als ik terug thuis ben zal ik proberen de foto's van deze volledige tocht op dit blog te plaatsen,met mijn tabled lukte dit niet.
Zo zullen de mensen die niet op Facebook zitten ook kunnen genieten van mijn tocht.

Fisterra --Muxia 31,4 km 19 juli 2015

Een dagje in Fisterra om er wat versleten kledij te verbranden (dwz het oude leven verbranden en een nieuw beginnen), er was zoveel wind dat er geen vlammetje in te krijgen was, heb ze laten liggen, een ander zal ze wel in de fik steken. S'Avonds terug bewolkt, geen zonsondergang, heb dit gelukkig al gezien en foto's van in 2013, zal deze later thuis op Facebook plaatsen. Na Fisterra komt de ultieme tocht naar Muxia waar je ook een getuigschrift krijgt met de nodige stempels in de credancial natuurlijk, en deze had ik nog niet. S'Morgens motregen en mist zag soms geen 50 meter ver, halfweg in Lires was een bar waar je de stempel moest laten zetten, veel pelgrims omdat dit de enige plaats was waar je iets kon drinken, ook kwamen de mensen die van Muxia naar Fisterra daar binnen. Slaping gevonden, gedoucht, lekker gegeten een toertje gemaakt en gaan slapen want morgen ben ik hier ook nog. S'anderendaags naar het kerkje geweest die verleden winter is afgebrand, nog weinig van te zien, volledig nieuw dak en binnenin alles opgeruimd. Naar de vissershaven geweest waar juist een boot aanmeerde. Die avond was het vis op het menu, verse.
De dag nadien om 14u30 de bus naar Santiago om zo mijn pelgrimsverhaal af te sluiten.
Ik hoop dat jullie iets aan die verslagen gehad hebben en misschien tot binnen twee jaar op een andere route, wie weet!!!!

Olveiroa --Fisterra 36,7 km. 17 juli 2015

Dit een eenzame tocht in de mist, met onderweg amper eet en drinkgelegenheden, na 6 km in Hospital waar bar O'Castellano staat, de laatste gelegenheid om iets te eten of te drinken,na koffie en appeltaart genuttigd terug weg, iets verderop splitst de route zich in twee opties, linksaf naar Fisterra en rechtsaf naar Muxia, mijn keuze stond al vast, Fisterra. Eerst naar het einde van de wereld waar volgens de legende Maria in een stenen bootje verscheen om Jacobus te helpen bij zijn missie die tot dan toe niet succesvol was verlopen. Door de mist heb ik op de beboste heuvels weinig kunnen zien van de strandjes die overal langs de weg lagen. Iets voor Fisterra in Corcubion klaarde het uit en zag ik het einde liggen, onmiddellijk naar de pelgrimsherberg om mijn Fisterra op te halen, (is een getuigschrift die je krijgt als je kunt bewijzen, door stempels onderweg in je credancial, te hebben gestapt), veel pelgrims komen met de bus vanuit Santiago naar Fisterra die krijgen natuurlijk geen Fisterra. s'Avonds naar de faro de Fisterra, deze vuurtoren was tot 30 zeemijl (ongeveer 48 km,1 zeemijl is 1,609,344m) in of op zee te zien. Bewolkt ☁ dus geen zonsondergang en terug naar slaapplaats.

Negreira --Olveiroa 35,8 km. 16 juli 2015

De tweede etappe gaat naar Olveiroa voor een groot deel langs landweggetjes en bospaden maar ook over wat asfalt hetgeen nogal vermoeiend is,ik kon ook de tocht halveren door in Vilasario in de gemeentelijke herberg, (nogal primitief) te overnachten, maar besliste door te gaan tot in Olveiroa in pension As Pias waar ik ook in 2013 sliep. Had nog een foto 📷 op mijn tabled staan van de uitbater met zijn dochtertje die toen nog geen twee jaar was, kreeg e-mail adres heb die doorgestuurd, wat was die man gelukkig,wat een kleinigheid kan teweegbrengen. Moest mijn ontbijt s'anderendaags niet betalen. Na Vilasario naar Santa Marina waar ik een "café con leche grande "bij Antelo dronk,het stuk na Santa Marina was niet al te best bewegwijzerd maar wel mooi landschap met een magnifiek uitzicht op een groot stuwmeer, "Embalse de Ferrenza "genaamd,terug een oude horreos volledig uit oude stenen gebouwd,foto's staan op fb.

Santiago --Negreira 27,1 km. 15 juli 2015

Samen met Dirk en de drie Nederlanders in Santiago rondgezwerfd, op maandag lieten ze mij alleen want zij keerden terug naar huis. Op woensdagochtend brak voor mij een nieuw avontuur aan, de tocht naar Fisterra (Finis-tere), het einde van de wereld. Gewoontes leer je raak je rap kwijt en na drie dagen niet gestapt te hebben moest ik terug de "schwung "vinden. Terug in de eucalyptusbossen met klim en daalwerk, met dorpen en gehuchten die de volgende naam dragen, Sarela, Carballal, Puente, Alto de Vento, Aguapesada,Trasmonte en Ponte Maceira met zijn prachtige middeleeuwse brug en oude gebouwen.In Negreira zelfde slaapplaats als twee jaar geleden. Bijna geen pelgrims te bespeuren, nu en dan een die per fiets op weg is, voor de rest stilte en geen snelweg  in de buurt zoals op de camino de la Costa.

Arzua --- Santiago de Compostela 41,5 km. 11 juli 2015

Om 04u30 opgestaan en om 05u30 op weg, onderweg een croissant en koffie genomen en rond 14uur stond ik in de file te wachten om mijn Compostela in ontvangst te nemen, wie staat er zo'n twintigtal man achter mij, juist, Dirk en de drie Nederlanders, spreken af om samen iets te drinken rechtover het Compostelabureau. Had mijn hostal al geboekt en vroegen mij of er nog plaats zou zijn,ik met een van de drie Nederlanders naar de receptie en ja er waren nog vier kamers vrij, dus waren wij met zijn vijven in hetzelfde hostal. Tijdens het wachten op mijn Compostela had ik ook gebeld naar Gerard en Christian, de twee Fransen,die zijn dan gekomen en nodigden mij uit om s'avonds samen te gaan eten, zo gezegd zo gedaan, beide heren hebben mijn souper betaald ik mocht mijn centen niet bovenhalen, na het eten nog een wijntje gedronken en afscheid genomen van elkaar want s'anderendaags vroeg vertrokken zij terug naar huis.

Sobrado dos Monxes --Arzua 27,7 km. 10 juli 2015

Eindelijk, na ongeveer een maand lopen langs hele de Cantabrische kust komen de camino del Norte en de camino Frances samen in Arzua.De eenzaamheid van de Norte is nu volledig verdrongen door de pelgrims die de Frances stappen. In Arzua ga ik in de late namiddag een stempel vragen in het toeristenbureau, staan daar buiten drie Nederlanders met hun fiets 🚲 en begin te praten met hen.Een van hen de Gust vraagt vanwaar ik afkomstig ben en zeg van de Vlaamse Ardennen, waarop die antwoord dat er eentje van Ronse met hun meerijdt en die alle minuten kan aankomen. Ik wacht een aantal minuten en wie komt daaraan Dirk deJonge (politiecommissaris) bij wie Fanny en ik nog tesamen aan dezelfde tafel zaten op een jubileum van een 50jarig huwelijksfeest. Daar Santiago nog 41 km is en zij morgen dit met de fiets in een ruk doen beslis ik om daar ook op dezelfde dag aan te komen. Vroeg naar bed want morgen wacht er mij een zware tocht.