Nawoord

Beste volgers,als ik terug thuis ben zal ik proberen de foto's van deze volledige tocht op dit blog te plaatsen,met mijn tabled lukte dit niet.
Zo zullen de mensen die niet op Facebook zitten ook kunnen genieten van mijn tocht.

Fisterra --Muxia 31,4 km 19 juli 2015

Een dagje in Fisterra om er wat versleten kledij te verbranden (dwz het oude leven verbranden en een nieuw beginnen), er was zoveel wind dat er geen vlammetje in te krijgen was, heb ze laten liggen, een ander zal ze wel in de fik steken. S'Avonds terug bewolkt, geen zonsondergang, heb dit gelukkig al gezien en foto's van in 2013, zal deze later thuis op Facebook plaatsen. Na Fisterra komt de ultieme tocht naar Muxia waar je ook een getuigschrift krijgt met de nodige stempels in de credancial natuurlijk, en deze had ik nog niet. S'Morgens motregen en mist zag soms geen 50 meter ver, halfweg in Lires was een bar waar je de stempel moest laten zetten, veel pelgrims omdat dit de enige plaats was waar je iets kon drinken, ook kwamen de mensen die van Muxia naar Fisterra daar binnen. Slaping gevonden, gedoucht, lekker gegeten een toertje gemaakt en gaan slapen want morgen ben ik hier ook nog. S'anderendaags naar het kerkje geweest die verleden winter is afgebrand, nog weinig van te zien, volledig nieuw dak en binnenin alles opgeruimd. Naar de vissershaven geweest waar juist een boot aanmeerde. Die avond was het vis op het menu, verse.
De dag nadien om 14u30 de bus naar Santiago om zo mijn pelgrimsverhaal af te sluiten.
Ik hoop dat jullie iets aan die verslagen gehad hebben en misschien tot binnen twee jaar op een andere route, wie weet!!!!

Olveiroa --Fisterra 36,7 km. 17 juli 2015

Dit een eenzame tocht in de mist, met onderweg amper eet en drinkgelegenheden, na 6 km in Hospital waar bar O'Castellano staat, de laatste gelegenheid om iets te eten of te drinken,na koffie en appeltaart genuttigd terug weg, iets verderop splitst de route zich in twee opties, linksaf naar Fisterra en rechtsaf naar Muxia, mijn keuze stond al vast, Fisterra. Eerst naar het einde van de wereld waar volgens de legende Maria in een stenen bootje verscheen om Jacobus te helpen bij zijn missie die tot dan toe niet succesvol was verlopen. Door de mist heb ik op de beboste heuvels weinig kunnen zien van de strandjes die overal langs de weg lagen. Iets voor Fisterra in Corcubion klaarde het uit en zag ik het einde liggen, onmiddellijk naar de pelgrimsherberg om mijn Fisterra op te halen, (is een getuigschrift die je krijgt als je kunt bewijzen, door stempels onderweg in je credancial, te hebben gestapt), veel pelgrims komen met de bus vanuit Santiago naar Fisterra die krijgen natuurlijk geen Fisterra. s'Avonds naar de faro de Fisterra, deze vuurtoren was tot 30 zeemijl (ongeveer 48 km,1 zeemijl is 1,609,344m) in of op zee te zien. Bewolkt ☁ dus geen zonsondergang en terug naar slaapplaats.

Negreira --Olveiroa 35,8 km. 16 juli 2015

De tweede etappe gaat naar Olveiroa voor een groot deel langs landweggetjes en bospaden maar ook over wat asfalt hetgeen nogal vermoeiend is,ik kon ook de tocht halveren door in Vilasario in de gemeentelijke herberg, (nogal primitief) te overnachten, maar besliste door te gaan tot in Olveiroa in pension As Pias waar ik ook in 2013 sliep. Had nog een foto 📷 op mijn tabled staan van de uitbater met zijn dochtertje die toen nog geen twee jaar was, kreeg e-mail adres heb die doorgestuurd, wat was die man gelukkig,wat een kleinigheid kan teweegbrengen. Moest mijn ontbijt s'anderendaags niet betalen. Na Vilasario naar Santa Marina waar ik een "café con leche grande "bij Antelo dronk,het stuk na Santa Marina was niet al te best bewegwijzerd maar wel mooi landschap met een magnifiek uitzicht op een groot stuwmeer, "Embalse de Ferrenza "genaamd,terug een oude horreos volledig uit oude stenen gebouwd,foto's staan op fb.

Santiago --Negreira 27,1 km. 15 juli 2015

Samen met Dirk en de drie Nederlanders in Santiago rondgezwerfd, op maandag lieten ze mij alleen want zij keerden terug naar huis. Op woensdagochtend brak voor mij een nieuw avontuur aan, de tocht naar Fisterra (Finis-tere), het einde van de wereld. Gewoontes leer je raak je rap kwijt en na drie dagen niet gestapt te hebben moest ik terug de "schwung "vinden. Terug in de eucalyptusbossen met klim en daalwerk, met dorpen en gehuchten die de volgende naam dragen, Sarela, Carballal, Puente, Alto de Vento, Aguapesada,Trasmonte en Ponte Maceira met zijn prachtige middeleeuwse brug en oude gebouwen.In Negreira zelfde slaapplaats als twee jaar geleden. Bijna geen pelgrims te bespeuren, nu en dan een die per fiets op weg is, voor de rest stilte en geen snelweg  in de buurt zoals op de camino de la Costa.

Arzua --- Santiago de Compostela 41,5 km. 11 juli 2015

Om 04u30 opgestaan en om 05u30 op weg, onderweg een croissant en koffie genomen en rond 14uur stond ik in de file te wachten om mijn Compostela in ontvangst te nemen, wie staat er zo'n twintigtal man achter mij, juist, Dirk en de drie Nederlanders, spreken af om samen iets te drinken rechtover het Compostelabureau. Had mijn hostal al geboekt en vroegen mij of er nog plaats zou zijn,ik met een van de drie Nederlanders naar de receptie en ja er waren nog vier kamers vrij, dus waren wij met zijn vijven in hetzelfde hostal. Tijdens het wachten op mijn Compostela had ik ook gebeld naar Gerard en Christian, de twee Fransen,die zijn dan gekomen en nodigden mij uit om s'avonds samen te gaan eten, zo gezegd zo gedaan, beide heren hebben mijn souper betaald ik mocht mijn centen niet bovenhalen, na het eten nog een wijntje gedronken en afscheid genomen van elkaar want s'anderendaags vroeg vertrokken zij terug naar huis.

Sobrado dos Monxes --Arzua 27,7 km. 10 juli 2015

Eindelijk, na ongeveer een maand lopen langs hele de Cantabrische kust komen de camino del Norte en de camino Frances samen in Arzua.De eenzaamheid van de Norte is nu volledig verdrongen door de pelgrims die de Frances stappen. In Arzua ga ik in de late namiddag een stempel vragen in het toeristenbureau, staan daar buiten drie Nederlanders met hun fiets 🚲 en begin te praten met hen.Een van hen de Gust vraagt vanwaar ik afkomstig ben en zeg van de Vlaamse Ardennen, waarop die antwoord dat er eentje van Ronse met hun meerijdt en die alle minuten kan aankomen. Ik wacht een aantal minuten en wie komt daaraan Dirk deJonge (politiecommissaris) bij wie Fanny en ik nog tesamen aan dezelfde tafel zaten op een jubileum van een 50jarig huwelijksfeest. Daar Santiago nog 41 km is en zij morgen dit met de fiets in een ruk doen beslis ik om daar ook op dezelfde dag aan te komen. Vroeg naar bed want morgen wacht er mij een zware tocht.

Miraz --Sobrado dos Monxes 27,4km. 9 juli 2015

Na de overnachting in Miraz, een ontbijt gekregen van de Engelse hospitaleros op naar Sobrado. In Marcela een dorpje zonder voorzieningen even voor de grens met de provincie A Coruna moet ik naar 710 meter hoog, het hoogste punt van de camino de la Costa. In Sobrado staat een cistercienzerklooster van Santa Maria de Sobrado die stamt uit de 10 de eeuw, in 1142 kwamen de monniken in het bezit van het klooster en deze strenge monniken in wit habijt zijn volgelingen van de heilige Benedictus. De pelgrims worden er al eeuwen ontvangen om te slapen.

Vilalba --Miraz 36,1km. 8 juli 2015

Dit is een etappe over het golvende landschap van Terra Cha er zijn bijna geen hoogteverschillen behalve voor het oversteken van diverse beken die door de streek stromen. In Goiriz naast de kerk ligt een neogotisch kerkhof dat de karakteristiek is voor deze streek, de siertorentjes met filigrein vormen iets toverachtig vooral in de vroege morgen. De hertogen van Alba hebben hier zeker een rol in gespeeld. Om de volgende dag geen 41,4km af te leggen ben ik doorgestapt tot in Miraz, een Albergua van het Engels Compostellagenootschap, zeer toffe hospitaleros. Nog 88km te gaan.

Abadin ---Vilalba 21,4km. 7 juli 2015

Het hoogteverschil tussen de kust van de provincie Lugo en de meseta in het binnenland is overwonnen en de camino de la Costa dringt door in Terra Cha een charismatische regio in het noorden van de provincie Lugo en ook het grootste in heel Galicie. Terra Cha wordt gekarakteriseerd door een vlak landschap met die opgeluisterd worden door af en toe een heuvel of meertje. Hier grazen duizenden koeien en voeren landbouw en veeteelt de boventoon wat bijdraagt aan het behoud van de oorspronkelijke tradities van het plattelandsleven in Galicie.

Laurenza ---Abadin 26,2km. 6 juli 2015

De kust is nu al een eind weg en nu gaat de camino berg op berg af in het grote meseta van het binnenland van de provincie Lugo. Na Lourenza werd ik reeds geconfronteerd met een paar korte steile hellingen die er niet om liegen, maar moeten nu eenmaal de berg over om in het dal van Brea te komen van waaruit het dorp Mondonedo oprijst, dit is een van de zeven vroegere hoofdsteden van Galicie. Na deze historische plaats begon de volgende klim naar de hoogvlakte waarop Gontan gelegen is en normaal het einde van de etappe, maar vijfhonderd meter verder ligt Abadin met meer mogelijkheden om te overnachten, dus tot daar gestapt. Terug op de koninklijke weg (dit is de weg die al eeuwen door de pelgrims wordt gebruikt) gestapt en genieten.

Ribadeo ---Lorenzana (Laurenza) 29,6km. 5 juli 2015

In Ribadeo verlaat de camino del Norte voor altijd de kust en gaat de route diep de provincie Lugo in.Ben nu in het meest onbekende deel van Galicie en de sociaal -geografische structuur valt vanaf het begin op. De camino loopt nu door weiden, bossen, dorpjes en gehuchten die naadloos in elkaar overgaan, maar waar nooit iemand lijkt te wonen. Er moeten vier flinke heuvels beklommen worden en gaan van 81 m hoogte tot tegen de 600m. Ben nu op de hoogvlakte van Galicie ook de mesetas genoemd.

La Caridad ---Ribadeo 28,9km. 4 juli 2015

In Ribadeo zijn we de provincie Galicie binnengestapt en Asturie verlaten. De wandelgids gaf 21,3km maar door de autosnelweg zijn vele paden veranderd en hebben we 28,9km afgelegd, zwoele dag met bewolking en af en toe een straaltje zon. Morgen gaan we het binnenland in en verlaten voorgoed de kust. Onderweg is mij opgevallen dat er enorm veel hortensia's staan in alle maten en kleuren, dit al enkele dagen denk dat ze die hier gratis krijgen. Moet wel zeggen de tuinen zijn hier wel verzorgd en veel bloemen en fruitbomen.

Luarca --- La Caridad 30,5km. 3 juli 2015

Luarca doet mij wat denken aan La Roche, de rivier (Rio Negro) die er naar zee vloeit waardoor je ook eb en vloed hebt, de rotsen en de pleintjes met terrassen en restaurants. Er is ook een strand en yachthaven. Over de tocht van vandaag naar La Caridad, over vlakke wegen en niet vee soeps te zien,
geef mij dan maar dalen en klimmen van berg naar berg. In La Caridad is er ook niets interessant te ontdekken, morgen naar Ribadeo hoop daar mooiere zaken te zien.

Ballota --- Luarca 26,9km. 2 juli 2015

Mooie tocht, spijtig dat ze er een autosnelweg hebben doorgetrokken die we af en toe eens moeten oversteken of onderdoor lopen. Die viaducten zijn indrukwekkend hoog en soms zie je drie op nog geen honderdvijftig meter van elkaar, die van de autosnelweg, de provincieweg en de regionale weg.
Veel stroompjes moeten oversteken wat wil zeggen, daarna klimmen geblazen, af en toe lopen dan terug langs de kliffen en zien we de zee terug.

El Pito -- Ballota 28,9km. 1 juli 2015

Vandaag het vervolg van gisteren, terug klimmen geblazen. De dorpen liggen steeds op een hoogte maar om naar een ander dorp te gaan moet men eerst dalen in het bos waarbij men veel bergstroompjes overmoet, om erna terug te klimmen naar het volgende dorp. Acht dorpjes heb ik zo gedaan vandaag. Terug de zee vanuit de hoogte gezien, was nogal mistig vandaag en kon ze moeilijk zien. De volgende dagen word mij dezelfde tocht voorgeschoteld, begin het reeds gewoon te worden.

Aviles --El Pito 28,6km. 30 juni 2015

Na op de goede weg te hebben gevonden begon de eerste klim, nogal zware kost, was dit al een tijdje niet meer gewoon. Nogmaar deze klim goed verteerd of er lag al een andere voor mijn neus, heb er in totaal zeven gehad. Zijn hier ook in de streek waar appelcider word gemaakt, overal zie grote maar meestal kleine familiebedrijven langs de weg. De bars worden nu sidreria, als ge een cidra vraagt krijgt ge er een apparaat bij om er lucht in te krijgen.
Moe na het vele klimmen en dalen in El Pito. De mensen noemen dit plaatsje ook wel het Versailles van Asturie"omdat de broers Selgas die naar Zuid Amerika waren geëmigreerd en daar fortuin hadden gemaakt, hun geboortedorp wilden vergroten bouwden ze een paleis genoemd naar hun. De tuinen werden aangelegd in de Versaillesstijl, met fonteinen, vijvers, watervalletjes,beelden enz...Ze schonken ook de school en de kerk met een preromaans altaar dat een van de broers Don Fortunato voor 25 peseta kocht in een café waar het als tafel werd gebruikt, spijtig genoeg was de kerk dicht en heb ook geen pintje kunnen drinken aan het altaar.

Gijon ---Aviles 25,6km. 29 juni 2015.

Een dag om snel te vergeten, eens buiten het stadsgedeelte, was toch anderhalf uur stappen in de industriezone belandt, dan een stukje op
bergplatteau gelopen om terug in de industrie te komen, ditmaal de staalindustrie waaronder ook Arcelor mital en dit tot in Aviles.
Het dorpje viel gelukkig nog mee, s'avonds een  processie met het beeld van St Pieter.
In Albergua geslapen, was plaats voor zestig personen maar er waren maar een twintigtal pelgrims, rustige nacht.
s'Morgens wat rondgedoold om uit Aviles te geraken wegens slechte aanduiding van de richting waar we moesten heengaan.